و در آخر من به این نتیجه میرسم که حرف دل رو نباید با آدمایی زد که اهل دل نیستن...
وقتی با کسایی که عشق ورزیدن و زندگیه عاشقانه رو مال کتابا و فیلما میدونن ...
وقتی با کسی که عاشقانه ازدواج نکرده حرف از ازدواج عاشقانه میزنی ....
با کسایی که برای حرف دل حساب و کتاب میکنن.....
نه ... نه .... نباید با کسی که اهلش نیست حرفشو بزنی ... چون فقط دلت رو میشکنه....
و بهت انگ جوونی و خامی میزنه... و اگه سنت بالا باشه و عقلت مقبول باز هم ....
و آخر همه ی این اشکها (که دیگه برای سرازیر شدن نیاز به بهونه ندارن ) هیچی نیست بجز پشیمانی از زدن حرف دل با نا اهلش....
قضاوت عجولانه و بدون اطلاع ....!
اینکه آدم به درسته بگه تو نادرستی....و به راسته بگه تو ناراستی...!